Choć pochodzi z Azji i Japonii, świetnie radzi sobie w polskim klimacie. Funkia (Hosta), należąca do rodziny szparagowatych, to bylina bardzo chętnie i często sadzona w przydomowych ogrodach i kompozycjach rabatowych na terenach publicznych.

Setki odmian o różnych rysunkach i barwach liści, zróżnicowana wielkość rośliny oraz duża odporność i tolerancja na warunki siedliskowe, sprzyjają jej popularności. Co ciekawe funkia nie występuje w stanie dzikim.

Jej charakterystyczne dzwonkowate kwiaty w kolorach bieli i fioletu są natychmiast przez pszczoły zauważane i bardzo chętnie odwiedzane. Wystające na zewnątrz pylniki aż się proszą o zbiór i formowanie obnóży, a zwieszający się do dołu kielich zachęca do sprawdzenia zawartości dna kwiatowego. Przylatująca pszczoła od razu wchodzi do wnętrza kwiatu w poszukiwaniu słodyczy...

Dzięki swym okazałym liściom funkia doskonale sprawdza jako roślina zadarniająca. Szczególnie dobrze prezentuje się sadzona w grupach pod drzewami. Funkie o jednobarwnych zielonych liściach z reguły preferują zacienione zakątki ogrodu, podczas gdy funkie o liściach białoobrzeżonych i jednolicie żółto zabarwionych tolerują także stanowiska nasłonecznione.

Funkii nie straszne są mrozy. Nie wymaga podejmowania szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Funkia – gdzie posadzić i jak pielęgnować.

Funkie wymagają podłoża wilgotnego i żyznego podłoża próchniczego o lekko kwaśnym odczynie. Jeżeli posiadasz już funkie w swoim ogrodzie, warto wyściółkować je 2-3 cm warstwą kompostu, dzięki czemu zostanie zatrzymana niezbędna dla jej rozwoju wilgoć. Do gleby dostarczysz także niezbędnych składników odżywczych i ograniczysz występowanie chwastów.

Funkia w kuchni

Jest niedocenianym warzywem wieloletnim. Jej młode liście są bardzo dobrym dodatkiem do surówek, sałat, bigosów i potraw warzywnych. Mają łagodny smak pozbawiony goryczki i najlepiej smakuję do czerwca. Później twardnieją i stają się łykowate. W swojej ojczyźnie młode liście funkii je się przeważnie gotowane, solone i przechowywane jak kapusta.